Gedachtekracht
Gedachten komen en gaan, de hele dag door. Herinneringen, mijmeringen, zorgen, dromen, etc. Je kunt er mee doen wat je wilt. Dat klinkt wel vreemd want gedachten komen vanzelf. Je hebt dus niets te kiezen zou je zeggen. Dat is dus niet helemaal waar.....
Je kunt ook zelf gedachten creëren. Als ik je vraag wat je gisteren gegeten hebt, dan ga je dus bewust terug naar het eetmoment van gisteren. Je hebt dan een herinnering want dat moment is al voorbij. Toch kun je het beeld terug halen in je gedachten. Je kunt het dus regisseren. Als je vertelt over wat je gisteren hebt gegeten weet je ook nog wel of je het lekker vond of niet. Ik zou dat dan ook aan je gezicht kunnen zien omdat de gedachte zorgt voor het gevoel en de bijhorende emotie bij dat bordje eten. Ik kan je ook vragen waar je komende zomer op vakantie wilt gaan. Dat is een moment wat nog gaat komen, misschien wel een droom of wens. Ook daar heb je een beeld bij, een gedachte. En ook weer zelf gecreëerd. Nu zijn dit maar kleine en simpele voorbeelden. Maar het is wel zoals het werkt. Ook in het groot. Het gaat als volgt;
Er is een gebeurtenis in je leven, je ervaart iets. Je voelt daar iets bij in je lijf. Bij een nare ervaring kan bijvoorbeeld je hart sneller gaan kloppen, je kunt gaan zweten, je keel voelt dichtgeknepen en krijgt weinig lucht. Het kan zijn dat je maag verkrampt, je buik zeer doet, je hoofd gonst en misschien nog wel meer. Bij een prettige ervaring voel je juist ruimte en energie stromen. Je krijgt extra veel lucht, je hebt fijne kriebels in je buik en je hebt zin om te bewegen; je voelt je goed! Aan die gevoelens zitten emoties gekoppeld; verdriet, boosheid, angst, blijheid, euforie, jaloezie, etc. Die emoties zorgen voor jouw gedrag; bij verdriet ga je huilen, bij boosheid ga je stampen of schreeuwen, bij blijheid ga je lachen en springen, bij angst is het vluchten, vechten of bevriezen, etc. Nu is het zo dat een ervaring, met vaak daaraan vast gekoppeld een overtuiging, wordt opgeslagen in je brein. Het wordt een herinnering. En telkens als je terug denkt aan die ervaring, heb je dezelfde gevoelens en emoties als toen het daadwerkelijk gebeurde. Dat is de samenwerking tussen lichaam en brein. Dat is natuurlijk heel fijn als je een leuke en fijne herinnering hebt. Denk maar eens aan die fantastische vakantieplek waar je ooit was, met de zon op je snoet en je voeten in het water. Je gaat er waarschijnlijk bij glimlachen als je er aan denkt. Maar het hebben van een nare herinnering, voelt een stuk minder fijn. Je wilt dat niet voelen dus probeer je snel aan iets anders te denken. Die nieuwe gedachte zorgt dan voor een ander gevoel. Mooi hoe dat zo samen werkt toch?
Maar wat nou als de gedachten met de nare gevoelens blijven komen? Zo vaak dat je ze niet meer kunt wegstoppen? Dat aan iets anders denken niet meer helpt. Zou het dan zo kunnen zijn dat je ook dan zou moeten samenwerken met je lichaam? Als je van gedachten kunt veranderen waarmee je gevoel mee verandert, dan is luisteren naar dat gevoel een goede optie om ervoor te zorgen dat de gedachten ook veranderen. Het werkt dus visa versa. En dan heb je nog de wet van aantrekkingskracht; wat je denkt straal je uit en trek je aan. Dan is het toch een mooi idee dat je controle hebt over je eigen denken en lichaam. Want dan heb je dus controle over wat je aantrekt.....dus over je leven. Ons lichaam zit wonderlijk in elkaar...maak er gebruik van!