Authenticiteit

Wat is authenticiteit eigenlijk? Ze zeggen dat het betekent dat je trouw bent aan je eigen persoonlijkheid, aan je karakter, aan jezelf. Zonder je te laten beïnvloeden door de buitenwereld. Dat is nogal wat. Ik vraag me af of iemand helemaal authentiek kan zijn en blijven.

Je wordt authentiek geboren. Puur, een onbeschreven blad. Vanaf dag één schrijven mensen op jouw blad. Die aantekeningen neem je mee, onbewust. En dat gaat zo door totdat je erachter komt dat je een eigen ik hebt, of zelfs nog langer. Je kan niet zomaar alle aantekeningen uitwissen. Sommige zijn namelijk met dikke stift neergezet en hebben veel invloed op je leven. Deze aantekeningen in combinatie met jouw eigen ik, vormen jouw karakter, hoe je bent. Dus helemaal authentiek zijn, kan haast niet denk ik. Proberen zoveel mogelijk je hart te volgen, dat kan wel. Je hart spreekt namelijk altijd de waarheid. Maar hoe doe je dat? Dat is best lastig als je dat niet hebt meegekregen van thuis uit. Dan heb je vaak zoveel aantekeningen op je blad staan, dat je hart ver te zoeken is. En toch kan het, als je maar wilt. Bekijk die aantekeningen eens goed en vraag jezelf af of ze gebaseerd zijn op de waarheid. Je hoeft ze niet uit te wissen, ze horen bij jou. Maar je kunt wel de regie pakken over deze aantekeningen.

Ik zie het leven als een pad dat je bewandelt. Een pad met vlakke stukken, bochten, heuvels, kiezels, keien, zijweggetjes, bergen, bruggen, water, gras, bloemen, ravijnen en tunnels. Dit pad is dus niet vlekkeloos. Soms voel je je goed en wandel je vrolijk en makkelijk verder terwijl je heerlijk van het uitzicht geniet. Dan stroomt de energie door je lijf en komt al het goede en gewenste voorbij. En soms kom je een obstakel tegen, een kei of misschien wel een heuvel, ravijn of berg. Dat wandelt een stuk minder prettig, en het mooie uitzicht is dan ook ver te zoeken. Op dat soort momenten is het lastig authentiek te zijn. Waarom? Omdat een obstakel er vaak voor zorgt dat je bij jezelf verwijderd raakt. En authenticiteit vraagt om verbinding met jezelf. Meestal als je zo’n obstakel hebt getrotseerd, alleen of met hulp van anderen, ben je weer meer met jezelf verbonden. Zo’n hobbel in je weg is dus eigenlijk een kans om die verbinding te herzien en verbeteren. Je wordt verplicht het gesprek met jezelf aan te gaan. Of het nu een kort overleg is, een kiezeltje of laag heuveltje, of een diepgaand gesprek, als je langs de kant bent gaan zitten omdat je denkt niet meer verder te kunnen lopen bijvoorbeeld. Of misschien ben je wel uit de bocht gevlogen omdat je veel te hard ging. Al deze gebeurtenissen zijn er vóór jou in plaats van tegen jou. Om je te laten groeien, om je steeds een beetje dichter bij jouw authenticiteit te brengen. Vaak zien mensen deze obstakels als irritant, storend of zelfs als kwade geest die je expres treitert. Natuurlijk wil je niet dat je wandeling bruut verstoord wordt. Dan is het logisch dat je er alles aan wilt doen om dat obstakel weg te halen of te omzeilen, zodat je er geen last meer van hebt en lekker door kunt wandelen. Maar hoe jammer is het dat je zo’n kans voorbij laat gaan? Misschien mis je daardoor de afslag wel. En ja, het is vaak pijnlijk en zwaar. Maar laat je niet afleiden door je ego of door anderen. Verbind je met je zelf en voel wat nodig is. Durf beslissingen te nemen puur op gevoel. En durf het te zeggen als je het niet alleen kunt. Dat is niet stom of slecht, juist niet. Handelen vanuit je authenticiteit is juist krachtig en moedig!

Omarm het leven in al haar glorie. Bewandel je pad met een open blik en vertrouw op wat komen gaat. Kijk om je heen zodat je kunt genieten van het uitzicht. Sta stil bij een obstakel. Neem de tijd en maak verbinding met jezelf. Laat je gevoel spreken en vraag jezelf af wat je nodig hebt om dit obstakel te overwinnen. Durf bang te zijn. En bovenal…. wees trots op jezelf als je bent gegroeid ten opzichte van de dag van gisteren. Dat is voor mij authentiek zijn.