Hooggevoeligheid en thuisonderwijs

Al enige tijd wordt er van onze kinderen én van ons als ouders verwacht dat het onderwijs doorloopt vanuit de thuissituatie. Wat natuurlijk super goed geregeld is door alle lieve leerkrachten. Maar het is een hele uitdaging, helemaal als er hooggevoeligheid bij komt kijken.

Stress tijdens thuisonderwijs

Als hooggevoelig persoon is het namelijk wat lastiger prikkels en nieuwe informatie te verwerken. Het schoolwerk dat wordt aangeboden is veelal digitaal. Dus er komen bij je kind dus meer prikkels binnen via het beeldscherm die allemaal verwerkt moeten worden. Ook nieuwe situaties vallen vaak extra zwaar als je gevoelig bent. Het schakelen gaat niet zo snel als bij iemand die minder gevoelig is. Nou, een nieuwe situatie is het zeker, daar kunnen we niet omheen. En het is ook niet handig dat te proberen. Er tegen strijden bedoel ik dan, of proberen het te veranderen. Dat geeft alleen maar extra druk en stress. En dat is nu net wat we er niet bij kunnen hebben. Want ook stress wordt als hooggevoelig persoon eerder en heftiger ervaren dan gemiddeld.

Werken en thuisonderwijs naast elkaar

Naast het begeleiden van het thuisonderwijs van je hooggevoelige kind, heb je natuurlijk zelf ook een berg werk te verzetten. Voor je baan en/of je huishouden. Ga er maar aan staan. En als je dan net als je kind hooggevoelig bent, is het voor jou net zo lastig wat betreft de extra prikkels en veranderingen. Daarmee stippen we meteen iets belangrijks aan; erken je eigen gevoeligheid en daarmee de lastigheden in deze situatie. Je kunt wel doen alsof je alles onder controle hebt en alle ballen hoog kunt houden, (want andere ouders doen dat toch ook?) maar daarmee verloochen je jezelf, plus geef je je kind het idee dat hij of zij ook alles onder controle moet hebben. Wat natuurlijk niet te doen is, vooral niet als je zo gevoelig bent. Daarnaast zal het je kind verwarren omdat ze duidelijk voelen hoe het daadwerkelijk zit en jij iets anders communiceert. Laat je kind weten dat het oké is dat hij/zij het lastig vindt, dat het jammer is dat hij/zij al zo lang niet op school kan zijn en dat het pittig is om les te volgen via het scherm als hij/zij daarover begint. Laat het je kind weten door er naast te gaan zitten en het te zeggen, maar ook door het zelf ook zo te uiten. Geef het aan als je het lastig vindt om bijvoorbeeld te vergaderen met je collega's via dat scherm. En dat het soms niet lukt. Dat de wifi het soms laat afweten en dat je dat erg irritant vindt. Ga NAAST je kind staan en niet er tegenover als hij/zij het even lastig vindt. Probeer je kind nergens van te overtuigen door er tegenover te gaan staan. Tegenover elkaar zorgt ervoor dat je kind alleen staat, en jij ook. Naast elkaar is samen. En samen kom je veel verder. Je kind zal zich gehoord voelen en dat is het doel van het gedrag. Baal even mee en benoem wat je ziet gebeuren bij je kind. Bijvoorbeeld; "jeetje wat balen zeg dat het niet lukt. Dat voelt vast heel naar, ik zie het aan je". Daarmee voelt je kind erkenning en ruimte waardoor de heftige emotie kleiner wordt.

Mijn eigen thuissituatie

En ja, ik ben ook zo'n ouder. Ik heb twee kinderen thuis. Beiden erg gevoelig. Mijn oudste zit in de brugklas en zit op zijn kamer in de online les. Doordat hij al wat ouder is kan hij het wat makkelijker accepteren en redt hij zich best goed. (zo knap vind ik dat) Mijn jongste zit in groep 6 en heeft veel begeleiding nodig. Niet omdat hij de stof te moeilijk vindt, maar omdat het allemaal anders is. En het gaat soms best ver. Van huilen omdat hij de klas mist en dat het nog wel even gaat duren, tot aan spullen door de kamer gooien omdat het anders gaat dan in de klas. (en dat ik niet moet denken dat ik het net zo goed kan uitleggen als de juf) En dat vind ik moeilijk. Echt ingewikkeld. Want ik wil hem zo goed mogelijk ondersteunen maar mijzelf ook niet volledig aan de kant schuiven. Die spagaat is vermoeiend. Mijn gevoeligheid brengt ook met zich mee dat ik harde geluiden, zoals het geschreeuw van mijn zoon als hij boos is, niet goed kan velen. Ik loop dan vaak weg om het geluid niet te hoeven horen. Is dat de beste oplossing? Niet altijd want het maakt hem soms nog bozer. Maar voor dat moment voorkom ik dat ikzelf overprikkeld raak en mijn zoon uiteindelijk beter kan helpen. Ik zeg ook geregeld tegen hem; "ik weet het niet". Ik weet het ook echt niet, en dat is niet stom of raar. Voor mij is het net zo nieuw als voor hem en dat mag hij best weten. Daarmee geef ik hem ook weer ruimte om te zeggen 'ik weet het niet'. Want iets niet weten is prima.

Maak een plan

Wat mij helpt is per dag een plan maken. Op welk tijdstip ben je er voor je kind en op welk tijdstip niet. Dat moet natuurlijk wel afgestemd zijn op het schoolprogramma, maar het geeft wel rust. Want als ik bij hem zit voor school, zit ik niet met mijn gedachten bij mijn werk of iets anders. En als ik tijd voor mijzelf heb, dan kan ik me daar volledig op focussen. Of dat nu mijn werk is of een fijne wandeling met de hond. Je kind vindt het ook fijn als je zo'n plan maakt. Vooral omdat het duidelijkheid geeft maar structuur is ook iets wat hooggevoelige kinderen nodig hebben. En áls je er dan zit om te helpen, dan ben je er ook echt helemaal. En niet half. Gevoelige kinderen hebben dat zo in de gaten en reageren daar onbewust op. (door bijvoorbeeld ook maar half gefocust te zijn)

Beweging

En vergeet niet te bewegen. Uit het hoofd en contact met het lichaam. Dat is voor zowel je kind als voor jou erg belangrijk om geconcentreerd en fit te blijven. Het zorgt voor een ontspannen moment en als je het samen doet heb je ook even op een andere manier contact met elkaar. Buiten bewegen is natuurlijk altijd de best optie omdat je dan meteen een frissen neus haalt of lekker wat zonnestralen vangt. Maar als dat niet kan wegens slecht weer organiseer het dan gewoon binnen. Rekken en strekken is een goed begin. Doe daarna iets gezelligs of grappigs door bijvoorbeeld als een bepaald dier te bewegen. Of doe elkaar na met gekke bewegingen. Dan wordt er ook nog lekker gelachen. Is altijd goed voor de sfeer. Een paar grote teugen lucht nemen en deze hard uitblazen is een mooie afsluiter.

Na het bewegen is het weer tijd om weer aan het werk te gaan. Je zal merken dat het weer (even) wat beter gaat. Is je kind onrustig of druk, dat kan ook zeker als ze gevoelig zijn, dan gooi je er wat vaker op een dag zo'n beweegmomentje in. Dat hoeft echt niet lang te zijn. 5 minuten kan al genoeg zijn.

Zorg dat het haalbaar is

Wat ook belangrijk is dat de leerkracht op de hoogte is van hoe het bij jullie thuis gaat. Geef het aan als het werk te veel of te weinig is of als het te snel of te langzaam gaat. Overleg met elkaar om tot een haalbaar plan te komen. Dat geeft erkenning aan je kind en kan ook veel druk weghalen.

Heel veel succes lieve ouders! Wees niet te streng voor jezelf. Vergeet niet dat je kind doet wat jij doet, niet wat jij zegt.